7. Het gebied van de transpersoonlijke psychologie en seksuologie.

De transpersoonlijke psychologie[1] is een stroming binnen de psychologie die de mystieke en spirituele ervaringen van mensen en de transcendente aspecten[2] daarvan tracht te onderzoeken. Zij gaat ervan uit dat deze ervaringen op natuurlijke wijze te verklaren en daardoor ook wetenschappelijk te onderzoeken zijn. Voortbordurend op het werk van o.a. William James, Carl Gustav Jung en Roberto Assagioli, werd zij omstreeks 1970 door Abraham Maslow, Stanislav Grof en Anthony Sutich als uitbreiding van de humanistische psychologie als "vierde" stroming (naast de psychoanalytische, behaviouristische en humanistische varianten) in de psychologie gelanceerd. Waar de humanistische psychologie zich al expliciet concentreerde op psychologische en geestelijke gezondheid, helingsprocessen en menselijke mogelijkheden in het algemeen (in plaats van op pathologie en pathologische processen), tracht de transpersoonlijke psychologie uitdrukkelijk ook het religieuze en de meer transcendente aspecten van het menselijk bestaan te omvatten. Belangrijke transpersoonlijke psychologen zijn Stanislav Grof, Ken Wilber en Michael Washburn.

Een aanverwante praktische benadering van cultureel-politieke ontwikkelingsprocessen en collectieve vormen van menselijke bewustzijn is het door de Amerikaanse psycholoog Clare Graves ontwikkelde systeem van "Spiral Dynamics". Het transpersoonlijke psychologische perspectief kent vele interesse en onderzoeksgebieden, de navolgende lijst is overgenomen van Scotton, Chinen and Battista (1996) en bevat de volgende onderwerpen en thema's:

• De bijdrage van de spirituele tradities - Hindoeïsme, Yoga, Boeddhisme, Vajrayana, Zen, Taoïsme, Tantra, Sjamanisme, Kabbalah, Soefisme en Christelijk mysticisme - ten opzichte van de psychiatrie en psychologie 
• Indianen en hun geneeswijzen ("Native American Healing") 
• Ouderdom en volwassen spirituele ontwikkeling 
• Meditatie, onderzoek en de klinische aspecten van meditatie 
• Studies naar het menselijk bewustzijn 
• Psychedelica, Ethnopharmacologie en Psychopharmacologie 
• Parapsychologie 
• Cross-culturele studies en antropologie 
• Diagnose van religieuze en spirituele problematiek 
• Offensieve spiritualiteit en spirituele defensie 
• Transpersoonlijke psychotherapie 
• Muziek-, dans en bewegingstherapie 
• Verslavingen en herstel 
• Geleide verbeelding en visualisatie therapie 
• Ademhalingstherapie 
• Stervensbegeleiding en bijna dood ervaringen 
• Regressie en Reïncarnatie therapie 
• Ecologische ontwikkeling en overleven 
• Sociale revolutie en verandering.

Een groot aantal van de bovengenoemde filosofieën, therapeutische technieken en behandelwijzen worden dagelijks toegepast in de praktijken waar complementaire en integrale seksuologische hulpverlening en zorg wordt geboden, men kan hierbij denken aan het werken met tantrische meditatie technieken, met taoïstische kennis en technieken, maar ook met ademhalingstechnieken en yoga. Tegenwoordig onder de noemer Mindfullness. Hoewel geheel nieuw spreken wij daarom nu ook van transpersoonlijke seksuologie als nieuwe stroming binnen het seksuologisch vakgebied. Functie- en opleidingseisen: Het Coniugium hanteert als minimale opleidingseis dat een transpersoonlijk psycholoog/seksuoloog (met de titels: TP en of TS) afgestudeerd moet zijn in een sociaal wetenschappelijke Master (MSc) of als Master (MA, MSc) afgestudeerd moet zijn in de antropologie, filosofie en of theologie en daarbij een gedegen, aantoonbare therapeutische basis en kennis moet bezitten. Daarnaast wat de transpersoonlijk seksuoloog betreft, moet deze aantoonbare kennis van seksualiteit en intimiteit bij volwassenen hebben. Daarnaast is deze Master bijgeschoold op het gebied van seksuologisch lichaamswerk en of tantra en heeft daarbij drie jaar professionele ervaring als seksuologisch begeleider/procescoach/therapeut om als registerlid geregistreerd te kunnen worden in het beroepsregister. Voor de goede orde deze professionals werken altijd hands-off!

[1] Bron: Wikipedia, Nederlands. [2] "One must not confuse Transpersonal psychology with Parapsychology. This may sometimes happen due to the overlapping and unconventional research interests of both fields. In short; parapsychology tends to focus more in its subject matter on the "psychic", while transpersonal psychology tends to focus on the "spiritual" (relatively crude though these categorizations are, it is still a useful distinction in this context). While parapsychology leans more towards traditional scientific epistemology (laboratory experiments, statistics, research on cognitive states), transpersonal psychology tends to be more closely related to the epistemology of the humanities and the hermeneutic disciplines (humanism, existentialism, phenomenology, anthropology), although it has always included contributions involving experimental and statistical research". (Bron: Wikipedia, English)  

Laatst aangepast op maandag, 16 mei 2011